From 1800 UT yesterday, to 1800 UT today I have traveled no less then 190 miles!!! Over the ground, that is. To know the average speed through the water, you have to add something like another ten miles, as the North Atlantic current sets us back to England at a speed of up to 0.5 knots.

The downside of this breaking of the boat 24 hour best run is that I have been biting my nails all night and day, ready to jump outside in case something broke. But nothing broke. We were just flying along. After 1800 I thought it enough, and took the pole out of the jib, reefed the jib and put it back up. Here a nasty incident happened: while I was lowering the sail, at the critical moment, the crest of a wave pulled the sail over the side.. on the wrong side. Immediately, the sheets worked their way under the boat and entangled round the bow sprit. It took 15 minutes of 'Bart-force 11' to get it all back to normal again, without any damage to the sail, boat or myself. From this position I would like to thank Dekker Watersort for providing me with a superb Henri Lloyd suit, in combination with a pair of Musto HPX Ocean boots. Especially these boots are nothing less then perfect! In spite getting seriously wet on the foredeck, I am still completely dry.

I had thought that with the reefed jib, not on the pole, speed would be decidedly slower. Well, slower we go, but where we first did between 8 and 11, we now do between 7 and 9.5. Still bloody fast! The wind has also increased a bit to a full force 7 (as was forecast), and the accompanying waves get more mature, with breaking crests. These waves make great planing conditions (oh, my nails...)!

Back inside the boat, which very gradually dries out and gets a little back to normal, I made supper of a pack of mutton stew and a pack of lime and coriander basmati rice, both from the 'look what I found here' section at Waithrose. Delicious combination!

God only knows what lies ahead of us, but so far (apart from the first night), the weather couldn't have been better! At least, for me. Mervyn Wheatly announced during today's hf-chat session, that he intended to reclaim his starting fee, being utterly disappointed to miss two first weeks of banging into a SW8. As I said, who knows what lies ahead of us, but I don't hope to get these two weeks of SW8!

Bart

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Never have I sailed De Franschman so fast for such a prolonged period of time! Ever since 1800 last night, when the wind piped up to 20-25 knots and I replaced the code 0 for a poled out High Aspect jib, we've been flying along at speeds only occasionally dropping below 7.5 knots, and topping 12.5. This inspite of my efforts to let the boat take it easy, as we are doing these speeds with this poled out jib and no less then 3 reefs in the main!

It's a bit of a pity that the wind did not come any earlier yesterday, as my daily run would have been more impressive, but that's not important. More important is the fact that in my class Dick Koopmans (as expected) is firmly in the lead, but that the 4 boats behind him are only a couple of miles apart. This makes interesting racing!

After loosing about half a day on the first night/second morning, messing about with my fore hatch, it seems that I did catch up with this group. Let's see what happens next.

Bart

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Good afternoon everybody, here's my daily update.

After a front came through last night, during which the wind shifted 180 degrees in a few minutes, the going was quite rough! As there was still a respectable sea running from the South, and I sailed close-hauled on a westerly course in 25 knots of NW wind, the boat was repeatedly hit by waves 'from the wrong side'. Sometimes they even broke on deck, on the leeward side! a very strange phenomenon. After having settled in in the NW, the waves gradually became more normal and early this morning the wind died out completely. From 0700 to 0930 I was completely becalmed. I took this opportunity to prepare a mast climbing expedition, so that when a first light breeze would come to stabilize the boat, I would go up the mast to retrieve my halyard. And so I did, and am very please to say that all is fine now, both up the mast and down below. I even wore a styrofoam crash helmet, having learned the hard way during my climb in the ostar 2005.

It looks like we are going to get a few day's of very favorable NE winds, and I am looking forward to that! (You only wonder what the price will be you have to pay for this...)

Bart

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

After the eventful (and wet) couple of days, this morning started out brilliantly. Not a cloud in the sky and a nice quartering breeze. It didn't take long, however, for this wind to completely disappear, and since about half past 7 this morning I have been becalmed. It should giveme some time to tidy up a bit, and maybe even climb the mast to retrieve the spare halyard. But there is still quite some sea running (about 2 meters from various directions), and the boat is shaking violently. I I will prepare all the climbing gear and wait for a little wind to come that will stabilize the boat. And I will definitely wear my styrofoam bicycle type crash helmet, brought for occasions as this.

Bart

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Let me explain the title of this message: every skipper is supposed to send his noon position daily to the race office. This has to be done in a code: 02 means me, I am the second competitor in alphabetic order. My position at noon was 49 degrees 45 minutes north, 16 degrees 37 minutes west.

If you compare this position with that of yesterday, you will see that I made considerable progress. The conditions were almost ideal; a strong SSE wind, long swell and sunny. From midnight to midnight I made a full 160 miles in exactly the right direction. After midnight, however, the wind became more unstable and increased some more. I had to reef down all the way to third reef and a reef in the jib. When the wind was at anything over 32 knots (which was frequently), we simply flew along. But then, after some minutes of racing, it calmed down to 16 knots and I was almost becalmed. Putting up m,ore sail meant that I was not fully under control anymore when the wind came back.

Over yesterday and last night, I got quite some sleep and now feel a lot better.

At 20 degrees West a front is waiting for us. Jan Kees in La Promesse has apparently just crossed that front and he told that the wind came up from 6 to 43 knots in 15 minutes and that he just flew along over giant waves. Rather impressive. It looks asif I will meet that front somewhere late tonight. We shall see.

Bart

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Hi all! Life has become decidedly better then yesterday! We are on a fast beam reach, with a perfect Southerly wind force 4. I am doing hull speed (about 7.2). Yesterday I also missed Mervyn's social hf chat session because I fell asleep with the microphone in my hand! I was completely knackered. However, last night wind and seas moderated and I had some really good, deep sleep. This morning started grey, with fog between 6 and 8. But after that it's been cloudless. I also had a real good breakfast this morning (baked beans, fried bread and eggs), the first food I had since monday night when I made a mushroom stew with rice. The last bits of that I threw overboard this morning as it had got off.

The fore hatch still seems more or less watertight. however on investigation I have found that nearly all my clothing is wet, as are the vegetables and fruit, my tools, my spare electrics, and generally the whole foreship. It's a bit of a new experience for me; I am used to the fact that De Franschman is dry inside, whatever happens outside. Now the whole boat is sodden with seawater and sawdust. bah!

The second headsail halyard is still up the mast but, to my immense delight, does not hamper the operation of the other lines! It has worked it's way around one of the jumper stays and sits there quite nicely. If I have the chance I will climb the mast, but there is no immediate need for that now.

I also unpacked the first of the presents Jurrien gave me. I was to open it once we were out of sight of land. I decided that yesterday morning would be early enough, but then I felt so tired and generally miserable that I postponed it till this morning. Jurrien gave me a whole bagful of presents, to be opened at all sorts of occasions. I am already looking forward to the next present, but don't want to open more then one a day.

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Had another tough night. Hove to far an hour to clean up and go to the toilet, then continued under reefed main alone. Wind SW8. Second head sail halyard also came loose and is up in the mast, at very top and wrapped a few times around the mast. But got the other halyard free again and so just put up the reefed HA. Doing over 5 knots again, and in the right direction. Forehatch is leaking a bit, but I am out of sikaflex so don't know how to seal it better.

Bart

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Last night didn't go exactly as planned, there were two incidents worth mentioning. First was that when I changed headsails shortly before dark, the halyard worked loose and \i had to climb the mast up to the first spreader to get it back. Unfortunately it is still entangled in the rigging so I had to use the spare halyard. And then, at 0230 when the wind build and I wanted to put a reef in the jib, a wave broke over the bow (where I was sitting), I heard a loud bang and I found that the whole forward hatch had gone!! This left me with a hole in the deck of 50 by 60 cm, and a breaking wave every ten seconds. As quickly as I could I reefed down to minimum sail area to avoid the water breaking over decks, then I wrapped the jib over the hole to cover it. At first light, I set about to make a temporary hatch cover out of one of the floorboards, At 7, the hole was closed as good as I could. By that time the whole boat was soaking with water, and me seasick. I continued to go rather slowly to give the sikaflex some time to cure, and by now it looks pretty watertight. It only leaves me without one of the floorboards (that had to be precisely cut to fit, which under the circumstances took me over an hour), and a perfect opportunity to break my ankles.

Bart

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Vandaag was een grote dag. Het begon bewolkt met een spetje regen, zonder een zucht wind. Na een rustig ontbijt op de jachtclub werd ik door mijn host opgehaald, om bij hem mijn grote matras te parkeren. Hierdoor konden Jurrien en ik tenminste nog een laatste nacht lekker samen aan boord slapen. Hoewel slapen... ik was heel vroeg wakker... En de wekker ging pas om half 7

Bij Ian en Wendy Hall (de hosts) thuis heb ik nog even rustig de laatste weerberichten doorgenomen. Mijn ouders, die een eindje verderop in een bed & breakfast zaten hebben me vervolgens opgehaald en rond kwart voor tien aan boord afgezet. Jurrien (de schat) had tijdens mijn afwezigheid de hele boot schoongemaakt en opgeruimd. Er heerste in de haven een nerveuse spanning. Mensen die elkaar gedag zeggen, omhelzen, afscheidskussen, etc. Een voor een voeren de verschillende deelnemers de haven uit. Aangezien ik geen motor meer had (dat wil zeggen; ik heb de schroef van de motor losgekoppeld zodat ik de motor alleen nog als generator kan gebruiken), werd ik door een rubberboot naar buiten gesleept. Bestuurder van de rib bleek Alex Bennet, een bekende zeiler die vorig jaar de Artemis Transat gevaren heeft.

Buiten de haven bleek zeer weinig wind. De rib heeft me midden in Plymouth Sound losgegooid, waarna ik het grootzeil heb gehesen en met alleen het grootzeil heel langzaam heen en weer voer te wachten op de start. Ca. 20 minuten voor de start voer er een mooi motorsloepje langs met allemaal matrozen in gala-uniform, en in hun midden een oudere man. Het bootje voer vlak bij mij langs en Prince Phillip zwaaide uitbundig. Heb maar vriendelijk teruggezwaaid.

De start was met alle boten tegelijk, ongeveer halve wind. Ik had een redelijke start (goed starten zal ik wel nooit leren), met het grootzeil en de lichte High Aspect. Meteen na de start het ik de grote code 0 met het Wartsila embleem gehesen, en zo voeren we de sound uit. Vlak voor de uitgang van de sound (er ligt een soort dam midden in de sound met een oostelijke en westelijke uitgang; wij moesten door de westelijke) ging het nog even mis. Doordat er zo heel weinig wind stond, wn wel veel stroom, leek het alsof de wind vlak voor de uitgang opeens 25 graden draaide waardoor die uitgang opeens niet meer bezeild was. Snel even terug naar de high aspect fok en tegelijk met Huib Swets vlak langs het puntje van de dam gevaren. Ik was niet de enige die de stroom onderschat had; Dick Koopmans haalde de uitgang niet en moest zijn genaker strijken en wisselen voor een fok, en een slagje maken. Hij haalde me later weer in.

Eenmaal buiten op zee moesten we eerst met zijn allen om de Eddystone Rock heen. Dit is een vuurtoren geplaatst op een zootje stenen die voor de scheepvaart nogal in de weg liggen (vandaar de vuurtoren), ongeveer 10 mijl uit de kust. Naarmate we verder bij het land vandaar kwamen kwam er ook wat meer wind en met opklarend weer voor ik, ergens in het middenveld, om de stenen heen. Hierna was de koers west-zuidwest, richting Lizard Point. Dit is het zuidelijkste puntje van Engeland. Hierna wordt de koers vooral door de wind bepaald.

Het is nu 20.00 UTC, en ik de Lizard al dwars, Het gaat lekker vlot met dit windje. Het afgelopen uur heeft het geregend, en ik heb sinds de Eddystone de lichte high aspect fok (LHA in het vervolg) enkele keren vervangen door de Wartsila Code nul. De verwachting is dat de wind uit het noordwesten blijft waaien en nog wat toeneemt. We zullen zien!

De OSTAR is begonnen!

Bart

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Today is the big day!
After a final meal last night with all competitors and also many competitors from previous ostar races, we'll be going today. The morning starts grey, a contrast to the last few days which were brilliant. Some rain is expected and also possibility of thundery showers. We'll see. At least it's not blowing a SW gale!

By the way, the Austrian Stephan re-soldered all components on the 'old' print and it worked. Then we made a modification to the 'new' print according to instrucions by Servaes. That also worked and at around midnight we had a masthead light and a spare one for that!

Bart

Here in Plymouth tension rises as the time passes...
All my preparations were going smoothly (even fixing the neverending Autohelm story), until this morning when I blew it all by ruining a new print for my special masthead light that a good friend had made. He made the first version of the light, and when I told him I was having a problem with it he immediately started work on an improved version. My parents took the new print with them last night and this morning I mounted it. But, silly me, I connected the power cable into the outgoing socket and blew the unit. So this afternoon we had a long visit in the local electronics shop and bought a bag full of resistors, opto couplers, etc, to make a new LED driver unit. At this moment, Servaes (the Dutch friend, who owns a company called M8, Robust Electronics) is working on a new diagram for us to make this unit. In the mean time, we found Stephan, who is an Austrian supporter of Reini Gelder, the only Austrian entrant, in the local bar. Stephan is a medical student but also an elecronics expert (as he says...). Anyway, he was quite impressed by Servaeses work but was not scared off to help us with this light. At the moment he is soldering all components again. a job so difficult that I didn't dare to do it. So far, so good. And he just found one suspect connection...

To be continued!

After another dreadfull morning, with driving rain and winds up to 36 knots in QAB, we enjoyed a nice sunny, though windy, afternoon.

This morning I went up to QAB, half an hour's walk in pissing rain, to see the race committee and finish my paperworks. I also went to Waypoint One, the electronics chandlery based in QAB, to complain about the doubtfull quality of Raymarine products. Martin, the manager, is a man of great knowledge on the subject and also a very helping guy. Through him I was able to get the broken endcap on the steering ram for free under warrenty. This end cap is one of the weak links in the unit. In lower temperatures the plastic material gets brittle and easily breaks, as happened to me on the first night out of IJmuiden, the unit having steered only a couple of hours. "We don't get this complaint often", the Raymarine guy said. I think this says more about their clientele than of their products!

Back on the boat I fixed the new end cap without any problems. Then I turned my attention to the main sail. But just when the sail was spread out on the deck to attach patches to prevent wear of the sail in way of the spreader ends, it started to rain again... Shall have to wait till tomorrow.

Bart

Last night the wind dropped a little and I climbed the mast to check on everything and tighten the jumper stays.

Bart

Plymouth
Gale warning	2159 Sat 16 May
Gale force 8 veering southwesterly soon
Shipping forecast	1130 Sun 17 May
Wind Southerly or southwesterly 4 or 5, increasing 6 or 7 at times, occasionally gale 8. Sea State Rough or very rough. Weather Squally showers. Visibility Moderate or good, occasionally poor.

 
Everybody had expected the fleet to collect into Queen Anne's Battery, the marina at the Royal Western Yachtclub, over this weekend. However, the weather is still so bad that nobody turned up! Many competitors are held up in places all over the English Channel, with a large contingent in the Solent area. Glad to be here!
 
One of the things I still want to do is climb the mast to make an adjustment to the upper stays. However I feel a bit reluctant to get up there in this wind, even in port. Worst thing is, the wind is not expected to die out until late this week, and I want to have things done by that time. Yesterday, I turned my attention to one of the windows and the fore hatch, which both leaked a bit. This morning saw heavy rain and I am glad to say that neither one of them showed any signs of leaking!
 
Bart

---

Hotmail® has a new way to see what's up with your friends. Check it out.

Nu ik eenmaal in Plymouth ben zal ik alle vervolgende nieuws-stukjes in het Engels doen.
 
On special request I'll do all subsequent news updates in English.
 
 
In the days prior to the start of the race every competitor is appointed a 'host' by the Royal Western. This usually is a club member, living nearby, and willing to assist each competitor in making his final preparations. Especially for foreign competitors this is most helpful, as the hosts generally have a car, know which shops to go for certain bits and pieces, and know their way around Plymouth for shopping, medics, etc.
 
I was appointed Mr. and Mrs Hall. They also 'hosted' me in 2005 and as last time they have been most helpful and hospitable. Not only did they invite me for dinner last night, but they have also arranged a free berth for me in a private marina very close to their house. This saves me GBP 30,- a night! It is also a place where I can quietly work on the long to-do list to prepare myself whithout being distracted by the general hussle in Queen Annes's Battery, of other competitors coming in and needing all sorts of things. Some competitors are a long way from ready and I need to see to it that I finish my own list first before helping others. (being selfish?)
 
At the moment I am writing this in Mr. and Mrs. Hall's appartment, overlooking Plymouth Sound. I am really glad I came a few days ago in nice easterlies because yesterday the weather changed and became miserable, with sleet and rain and SW winds. One of the essential items on the list is to improve and reinforce the (brand new) main sail. It needs rubbing strips on it to prevent damage by spreaders etc. But to glue them on it needs to be dry weather so can't do it today or in the coming days, where further rain (including floodings inland) are forecast. I hope summer will start here before the race starts! But I did add some rubbing bars on the coachroof to stop the squeeking noise by the jib sheet when close hauled in a breeze. This noise is very irritating and those strips have been on my list for a long time. Glad I did it, and hope it will work.
 
Further more, I am still trying to connect the Iridium phone to the computer to be able to use it as a backup for the HF radio. I just downloaded the drivers for that and a sort of manual on how to set this up and in a minute I will go down the boat to see if I can make it work. I also started to study the weather to prepare my strategy during the race. On a race like this choosing the right route with regard to the weather is most important.

---

Windows Live™: Keep your life in sync. Check it out.

Na een rustige nacht met een afnemende oosten wind (lekker geslapen) kwam ik vanmorgen om 8 uur in Plymouth aan. In Queen Anne's Battery, de thuishaven van de Royal Western Yachtclub, bleken al een aantal deelnemers te liggen. Ook was een uur voor mij Uwe Rothringer aangekomen. Die was rechtstreeks uit Duitsland komen zeilen.

Bij de club waren ook al een paar dames die voor meteen ook alle formaliteiten geregeld hebben. Ik moest een heel lijstje afwerken: Visum voor Amerika, certificaat van het reddingvlot, etc, etc. Bijna alles kon ik tevoorschijn toveren.

Daarna heb ik een enorme sprong gemaakt in mijn voorbereidingen: ik heb gevonden waarom de sailmail (email via de kortegolf radio) niet werkte. Het bleek dat er ergens een instelling niet goed stond waardoor niet met mijn call sign aan het grondstation werd doorgegeven maar mijn zeilnummer (!!) Wat stom! Nadat dit was aangepast werkte de mail in de eerste poging. Nu nog de iridium.

Aan het einde van de middag kreeg ik ook bericht dat de computer van de stuurautomaat, die al een hele tijd bij de fabriek hier in Engeland gelegen heeft, op transport terug naar Nederland is gestuurd. Dat is heel goed nieuws, want die kan dan met Jurrien mee en dan kunnen we die nog inregelen.

Nu we zover zijn kan ik met een gerust hart zeggen dat ik de start zal gaan halen, tenzij ik een of ander ongeluk of zo krijg. De grote dingen zijn allemaal onder controle, en zelfs de stickers voor de ostar heb ik op de boeg geplakt. De lange lijst met kleine dingetjes werk ik in de komende dagen wel af.

Let the show begin!

Bart

Nadat Dover uit het zicht verdween nam de wind geleidelijk aan toe tot een goede 7. En het was koud! Ik heb een tweede rif gestoken en zelfs een tijdje de fok gestreken omdat het steeds harder begon te waaien. Maar de wind bleef rond de 8 en dus de fok maar weer gehesen. Ondertussen bleef het stormwaarschuwingen regenen: Noordoost toenemend kracht 9. Dat is wel wat veel van het goede en zo vlak voor de start wil ik niet het risico lopen iets te breken. Derhalve de Solent opgevaren en in het dorpje Lymington afgemeerd. Van Dover tot de Solent, 105 mijl, in 12,5 uur, een gemiddelde van 8,3 knopen! En dat terwijl ik in de aanloop naar de Solent de stroom tegen had. Wel heerlijk geslapen vannacht.

De wind is nu nog oost 7 tot 8, maar zou vanavond afnemen naar kracht 5. Ideaal.

Plymouth, here we come!

Bart

Het eerste stuk van de overtocht verliep uitermate rustig, met zelfs een paar uur echt windstilte. Dit was trouwens geheel volgens verwachting. Hierna kwam de Oosten wind door. Eerst heel zachtjes, met de spinaker bij, maar geleidelijk aan steeds harder. En nu stuif ik door de straat van Dover met een gang van tegen de 11 knopen! Toegeven, ik heb de stroom mee en dat scheelt hier een stuk, maar door het water gaat het ook snoeihard. De spinaker is allang weg, en vervangen door de zware high aspect fok. In het grootzeil zit het eerste rif. Zo gaan we nu de nacht in, omnder de Engelse kust.

Bart

Dekker Watersport heeft mij, evenals 4 jaar geleden, voorzien van een heerlijk zeilpak, comleet met opdruk. Bedankt!

Twee reven in het grootzeil in een rif in de fok. 28 graden aan de wind (schijnbaar), 30 knopen ware wind en een gang van 6.2 knoop. En een wolk buiswater!

Vrijdagavond, ik lig in IJmuiden. Gisterochtend, uitgezwaaid door Frits Brattinga (die op het laatste moment van deelname aan de ostar afziet omdat hij en zijn vrouw een andere race te winnen hebben; bij haar is kanker geconstateerd), heb ik eerst bij de Makkumse Marina diesel en water getankt. Terwijl ik daar lag werd pas goed duidelijk hoe hard het eigenlijk woei. De lichte High Aspect fok heb ik dus maar weer ingepakt en verruild voor de zware. Verder heb ik twee reven in het grootzeil getrokken en omdat ik toch bezig was, ook een rif in de fok. Dit bleek een prima zeilvoering in de zuidwesten wind (28 tot 32 knopen ware wind). Enkhuizen bleek netaan bezeild; het paard op Marken al niet meer dus het laatste stuk was echt kruisen. Geleidelijk aan nam de wind af en mijn zeilvoering evenredig toe. Om 6 uur kon ik door de Schellingwouderbrug bij Amsterdam. Hierna vlot geschut en afgemeerd in de Levanthaven achter het Javaeiland. Hier woont Huib Swets, een andere deelnemer. 's Avonds heb ik daar uitvoerig gegeten, en was pas diep in de nacht weer aan boord.
Vandaag, op de motor, ben ik naar IJmuiden gevaren. Halverwege, in Zaandam, heb ik bij Dekker Watersport het mooie zeilpak opgehaald wat ik van ze gesponsord gekregen heb. Ook heb ik onderweg de nieuwe 'reserve' stuurautomaat geinstalleerd, gecalibreerd en gefinetuned. Met dank aan Eekels Electrotechniek. Die hadden in eerste instantie een hypermoderne SPX-5 automaat voor me geregeld. Echter, toen de computer daarvan niet betrouwbaar bleek heb ik dat ding in overleg een grotteruggestuurd naar de fabriek, alwaar hij klaarblijkelijk in een grote hoop verdwenen is zonder uitzicht op spoedige terugkeer. Eekels vond dat zo vervelend dat ze voor mij bij een andere leverancier nog zo'n unit hebben geregeld en per DHL naar me toegestuurd. Fantastisch als mensen je op zo'n manier steunen! Het lijkt erop dat deze unit het fantastisch doet, hoewel de echte test pas op zee zal zijn.
Vandaag was het meest stralend weer, met een keiharde zuidwesten wind. De verwachting is dat pas zaterdagnacht de wind volledig wegvalt, maar daarna uit het oosten terugkomt. Hopen maar dat die oosten wind lang genoeg blijft om in 1 keer naar Plymouth te vliegen. Tot die tijd zijn er hier nog allerlei klusjes te doen, ik zal jullie op de hoogte houden.

Bart

Het gaat nu eindelijk gebeuren. Jurrien heeft me vanavond aan boord afgezet en is na een hele lange zoen weer vertrokken; zij moest voor haar werk nog door naar Ridderkerk. Ik ben aan boord en vertrek morgenvroeg. Eerst naar Amsterdam en Zaandam (onder andere kan ik bij Dekker Watersport het zeilpak ophalen wat zij me sponsoren). De wind is nu nog recht tegen, echter de verwachting is dat het van het weekend licht weer wordt en daarna enkele dagen noordoost. Die moet ik hebben!
 
Wordt weer vervolgt.
 
Bart

---

Hotmail® has ever-growing storage! Don't worry about storage limits. Check it out.

Vandaag, op de terugweg van Medemblik naar Makkum, begon het geleidelijk aan steeds harder te waaien (en te regenen trouwens). We begonnen met de Wartsila Code 0. Dit ging fantastisch, totdat het ter hoogte van Stavoren te gortig werd. We liepen steady 8 knopen, iets ruimer dan halve wind. Eigenlijk was er een fotoshoot gepland met Maarten Russchen, die met zijn VQ32 ook aan de OSTAR mee zou doen maar recentelijk heeft afgehaakt, maar vanwege het slechte weer ging dat helaas niet door. De foto's zouden vast fantastisch zijn geworden! We hebben toen de zware High Aspect er maar opgezet. Dat ging een heel stuk relaxter, hoewel de snelheid niet onder de 7 kwam. Toen het vervolgens nog wat harden ging waaien heb ik een rif gestoken (voor het eerst in het nieuwe zeil). Terwijl ik het val aan het doorzetten was schoot opeens met een luide knal de hele lier van de mast vloog. Weer een puntje erbij op de klussenlijst.
Al met al toch een geslaagde proefvaart.

Bart

Vanaf een doodstil, rimpelloos IJsselmeer even een mailtje. Helaas niet via de korte golf, dat wil nog niet. Ik hoop dat als we straks op zout water zitten (wat een veel betere aarde geeft), het dan beter gaat. Maar goed, hier werkt de gsm nog.

Vandaag een eerste lading boodschappen gedaan, boot uitgemest en opgeruimd en vervolgens ingeladen. Toen wilden Jurrien en ik een stukje varen, gewoon om te zien of alles het nou doet. Helaas viel al snel de wind helemaal weg, en varen we nu op de motor (die doet het prima!) naar de Oude Zeug, een vluchthaven tussen Den Oever en Medemblik.

Bart