Afgelopen zaterdag leek wel of alles tegen zat; gistermiddag leek wel of alles in een keer goed ging... Het kan verkeren.

Eerst voor de zekerheid de motor nagekeken. Die bleek in orde en strartte ook op de eerste kik. Mooi zo, geen verdere mysteries. Hierna de aandrijving losgenomen om (voor de zekerheid) ook de V-snaren van de aandrijving en de dynamo te vervangen.

Martin Baas, van Hagoort Sails, is ook aan boord geweest en samen hebben we de zeilen bekeken. Van het grootzeil hebben we de latspanning van de bovenste twee latten verhoogd en de conclusie getrokken dat vooral de bovenste lat een maatje stijver (dikker) moet. Hierdoor komt de vorm van het zeil beter tot zijn recht. Vervolgens hebben we een rondje gezeild. Dit nieuwe zeil doet de mast heel anders buigen dan de vorige zeilen, zodat het nodig blijkt de bakstagen wat aan te passen. Na een uurtje spelen lijkt het er toch op dat de vorm heel aardig is, en ook dat ik nog flink wat moet oefenen om de mastbuiging onder de duim te houden.

Nadat Martin (met de fok; die wordt aangepast) naar huis was zijn mijn vader en ik begonnen met de Sea-me. Eerst een voor een de oude kabels uit de mast getrokken. Dit ging moeizaam, maar lukte uiteindelijk wel. Aan de laatste kabel hadden we een touwtje gebindseld om straks de nieuwe kabels weer terug te kunnen trekken. Door de kabels flink met zeepsop (kliederboel!) in te smeren werden ze veel gladder en is het uiteindelijk gelukt, centimeter voor centimeter, ze erin te krijgen. Hierbij zat ik in de mast op de zaling, de kabels te duwen en in te smeren, terwijl mijn vader beneden hard aan het touwtje trok. Toen de kabels zaten was het ook al donker, dus de afwerking komt de volgende keer. Maar deze horde is genomen!

Bart

De laatste dagen is het wat stil aan het front. Dat wil zeggen: dat er geen berichtjes komen betekent niet dat er niet gewerkt wordt, maar meer dat er niet veel nieuws te melden is. Allerlei kleine dingetjes vertragen de algemene voortgang.

Zoals:
De motor had weliswaar gelopen, maar bij een laatste inspectie (kop natrekken, kleppen stellen, etc.) bleek dat de timing van de nokkenas niet helemaal goed was. Helaas moet je de halve motor slopen om hier bij te kunnen. Afgelopen zaterdag hebben mijn vader en ik dus de halve dag gesleuteld om dit te verhelpen. Niks gevonden wat fout was, maar de storing lijkt nu wel verholpen.
Verder blijkt er een vervelende storing te zitten in de uitlezing van het kompasje van de stuurautomaat. Het lijkt wel of het kompas af en toe rondjes draait. En dat nadat we zatermiddag, bij stralend weer, succesvol het kompas gecalibreerd hebben en de auto-learn modus van de automaat hebben doorlopen.
Ook blijkt het nieuwe grootzeil nog niet helemaal perfect van vorm. Gelukkig komt Martin Baas, van Hagoort Sails, vanmiddag al aan boord opnemen hoe het aangepast moet worden. Dit moet dan op korte termijn gebeuren zodat er nog voldoende tijd overblijft om proef te varen.
Tot slot blijkt dat het rif in de zware high-aspect fok niet op de juiste plaats te zitten, zodat de schoten niet meer passen. Ook dit wordt snel door Hagoort opgelost.

En de to-do lijst groeit gestaag...

Als positief puntje kan ik melden dat ik gisteren een rood koperen aardstrip heb gemaakt, die, als de boot straks op de kant staat, in het onderwaterschip ingelamineerd kan worden. Die strip wordt nu gestraald en gecoat met een epoxy coating, zodat het glasvezel straks goed hecht.


Je hoort, er gebeurt wel degelijk wat!

Bart

Afgelopen zondag hebben we geinventariseerd in hoeverre het mogelijk is de verplichte Sea-me te kunnen monteren. Deze Sea-me is een actieve radarreflector; als een ander schip met zijn radargolven de sea-me raakt, flitst er bij mij in de kajuit een led-je zodat ik weet dat er een schip in de buurt is. Maar tevens zendt de sea-me, op het moment dat hij wordt aangestraald, een golf terug. Het schip met de radar krijgt op deze manier een heel sterke echo, veel sterker dan hij zou hebben gekregen als ik alleen een gewone radarreflector in de mast zou hebben. Het is een goed veiligheidsmiddel (vooral bij ruw weer ben je als klein jacht veel beter zichtbaar voor grote schepen) en als zodanig verplicht gesteld door de organisatie van de OSTAR.

Het enige probleem is dat de sea-me in de mast gemonteerd moet worden, met een kabel naar beneden. Nu lopen er bij mij door de mast twee kabelpijpjes, waar alle electriciteitskabels doorheen lopen; een tot aan de top van de mast en een tot de onderste zaling, voor het stoomlicht en de gps-antenne. Van het pijpje dat naar de top gaat weet ik dat het helemaal stampvol met kabels zit en dat daar niets meer bij kan. Ik had derhalve bedacht om de sea-me op de zaling te monteren. Alleen is dus zondag gebleken dat het trekken van de extra kabel erbij ook niet zo simpel is. De hele middag zijn mijn vader en ik daarmee bezig geweest, maar we zijn nog niet veel verder gekomen dan de conclusie dat het waarschijnlijk wel mogelijk is om de kabels er (1 voor 1!) uit te trekken. Deze sea-me monteren is een rotklus waar ik waarschijnlijk nog wel een paar dagen mee bezig ben...

Bart

Nog een plaatje van de nieuwe lichte High Aspect fok. Hij staat werkelijk prachtig!

Afgelopen weekend was het eindelijk zover: we hebben de nieuwe zeilen gepast en een stukje proefgevaren.

Zaterdagmorgen zijn we begonnen met het afmaken van de motor (V-snaren monteren, koelwaterleidingen aansluiten, etc.) Hierna kon de motor proefdraaien. Hij deed het meteen; een hele geruststelling. In de tussentijd was Erik Jan ook gekomen, en die heeft het grootzeil aangeslagen. Alle latten erin, smeerrepen, etc. Toen dat allemaal klaar was, konden we weg. Het was stralend weer, met een lekker windje kracht 3 tot 4. Eenmaal buiten op het IJsselmeer hebben we eerst een poging gedaan de nieuwe stuurautomaat (Met dank aan electrotechnisch bedrijf Eekels!!!) te calibreren. Dit lukte totaan het 'swingen van het kompas', een programmaonderdeel waarbij je langzaam rondjes moet varen waarbij de automaat zelf een deviatietabel opmaakt. Volgens het boek moet je daarvoor minimaal 2 rondjes varen. We hebben ruim een half uur lang rondjes gevaren, en de automaat vond het nog steeds niet goed genoeg! We hebben er na dat halve uur verder maar van af gezien, en zijn begonnen met zeilen.

Het grootzeil was qua maatvoering perfect, maar het lukte nog niet goed om de trim perfect te krijgen. Het leek wel of de halshoek niet goed zat. Maar waarschijnlijk is dit een kwestie van beter trimmen en eventueel een hulplijntje om de mast als een soort rakband? Kortom, er zijn nog wat proefvaarten nodig om dit optimaal te krijgen. Mijn belangrijkste sponsor tijdens deze hele OSTAR campagne is Wagenborg. Niet alleen geven ze mij als mijn werkgever gelegenheid om deze race te gaan varen binnen mijn huidige dienstverband; ze dragen zelfs bij in de kosten van een nieuw grootzeil! In ruil hiervoor staat de Wagenborg vlag prominent in het zeil.


Met de voorzeilen ging het in 1 keer goed! de lichte High Aspect fok, het grootste voorzeil dat ik volgens mijn nieuwe rating mag varen, staat geweldig! En ook de nieuwe Code-0, een soort vliegend gehesen genua voor licht weer, staat prachtig en is een uitstekende aanvulling op de genaker die ik al heb en die lichte HA fok. Dit zeil heb ik dankzij een bijdrage van Wartsila (een grote motorenfabriek, die veel scheepsmotoren maakt) kunnen aanschaffen.

Bart

Via Frits Brattinga, een andere Nederlandse OSTAR deelnemer, heb ik een AIS ontvanger overgenomen. Dit is een kastje met een klein schermpje, waarop schepen in de buurt te zien zijn die een AIS signaal uitzenden. Alle grote schepen moeten verplicht zo'n signaal uitzenden. Vooral bij mist en slecht weer is het een handig hulpmiddel. Vooral het aanroepen per marifoon, als dat nodig mocht zijn, is een stuk makkelijker omdat op mijn schermpje niet alleen staat dat er een boot is, maar ook welke boot, hoe die heet, hoe hard ie gaat, wat voor type schip het is, etc. Er zit ook een alarm op om te waarschuwen voor schepen die op ramkoers liggen. Kortom, een handig hulpmiddel. Maar geen vervanger voor zelf uitkijk houden, dus lang slapen zit er nog steeds niet in...



Bart

Na het geweld van het afgelopen weekeinde, met nieuwe zeilen en een dieselmotor, nu aandacht voor zaken die je helemaal niet hoopt te hoeven gebruiken: de medicijnen.

Voor de vorige ostar had ik een vrij uitgebreide collectie aangelegd (een kist verband en een kist(je) medicijnen), en nu heb ik die voorraad nog eens tegen het licht gehouden. De meeste pakjes met pillen e.d. waren over de datum. Dankzij een telefonsich consult met Gilles van Delft, huisarts en (solo)zeiler, hebben we een nieuwe lijst gemaakt. Gelukkig was hij het eens met de spullen die ik al had, en is het dus zaak om gewoon nieuw te bestellen. Gilles had ook nog een paar aanvullingen, en die zal ik er zeker bij doen.

Verder heb ik de lijst medicijnen uitgebreid met een beschrijving waar ze voor dienen en wat de dosis is, voor het geval ik suf en moe iets nodig heb en niet in staat ben om uitgebreid de bijsluiters te lezen.

Bart

Terwijl in de rest van Nederland de lente voorzichtig begon, was het in Groningen nog triest: perioden met regen afgewisseld met motregen. Gelukkig was het rond een uur of 11 even droog en met hulp van een buurman hebben we het kubota motortje achter in de Fulvia gezet. Tot Drachten was het vies en nat, ten westen daarvan droog en eigenlijk best lekker weer. Thomas (mijn zwager) is ook naar Makkum gekomen en met zijn tweeen hebben we in een paar minuten de motor in de kajuit gezet. Nadat die daar stond konden we beginnen de motor weer op te bouwen: motorsteunen in de fundatie vastschroeven en het vliegwiel en snaarpoelies er weer op, waarna de motor op zijn plek kon worden vastgeschroefd. Hierna de startmotor en overige electra erop, het brandstoffilter en de gashendel. Tot slot opvullen met olie en koelvloeistof en tot mijn vreugde bleef alles er ook gewoon in zitten. Alleen proefdraaien ging niet, omdat ik (zucht) de V-snaar was vergeten mee te nemen.
Wel even kort gestart en gelukkig sloeg de motor gewoon aan.

Volgende week proefdraaien, en misschien ook de overige zeilen passen.

Bart

Eindelijk is het zover! De nieuwe zeilen zijn gereed! Alleen is het nog steeds geen lente en terwijl we bezig waren de nieuwe (lichte) high aspect fok te testen begon het te regenen en zijn we gestopt. De hele rest van de dag (zaterdag) heeft het geregend of gemiezerd.
Maar, de eerste indruk van het zeil is zeer positief. Hagoort heeft zijn best gedaan!

Terwijl wij bezig waren om in de regen dat zeil te passen is de postbode langsgeweest met de laatste ontbrekende motoronderdelen: een krukaskeerring (verkeerde maat geleverd) en een ontbrekende pakking. Dus toen ik mokkend vanwege het weer thuiskwam kon ik gelijk door de garage in om de motor af te bouwen. Met een beetje goede wil kan die er dan zondagmiddag in!

Wordt vervolgd

Bart

De nieuwe stuurautomaat is nu geheel geinstalleerd, inclusief schakelaar om hem stand-alone danwel in verbinding met de overige instrumenten te kunnen gebruiken.

Afgelopen weekend hard gewerkt:
De motor ligt niet meer in 1000 stukjes, maar nog maar een stuk of tien. Zie foto. Hier staat de motor in de primer; staal en aluminium delen hebben een andere primer met een andere kleur.
Daarnaast heb ik gisteren de motorruimte schoongeboend en klaar gemaakt om de motor weer te ontvangen. En verder ben ik begonnen om de nieuwe stuurautomaat in te bouwen. Deze nieuwe unit, een SPX-5 van Raymarine, heeft een aparte computer in een plastic kastje waar alle aansluitingen op zitten, terwijl bij de vorige automaat (een Raymarine ST4000) alle draadjes naar het bedieningskastje zelf gaan. Gevolg is dat alle draadjes nu te kort waren en eerst allemaal verlengd moesten worden. Maar goed, gisteravond zat het allemaal op zijn plek en zou het, in theorie altans, moeten kunnen werken. Nu begint het langen proces van calibreren en optimaliseren. Maar hiermee kan ik pas beginnen als de motor er weer in staat...
 
Groeten,
 
Bart

---

Windows Live™: Keep your life in sync. Check it out.

De Franschman wordt  op het ogenblik grondig onderhanden genomen als voorbereiding van Bart Boosman's deelname aan de solowedstrijd OSTAR 2009. Hieronder zie je het kale motorblok.