1997 - Rondjes om de kerk (en om Borkum)

1998 - Maidentrip. Ik zou meedoen aan de CAM Race, die dat jaar uit Delfzijl zou starten. Op het allerlaatste moment is 'De Franschman' voor deelname afgekeurd, omdat de keurmeester (ca. 1.60m) vond dat hij binnen niet goed bij de verschillende handgrepen kon. Discussie was niet mogelijk. Uiteindelijk zijn we toch gestart, buiten mededinging en buiten het startschip om. Het was een zware start. Het wedstrijdcomité had in haar oneindige wijsheid besloten dat de start om 7 uur 's avonds plaats moest hebben. Nu was het al de hele week W7 en een ieder kan zich indenken wat er kan gebeuren als 70 boten, in het aardedonker, in dat weer de Westereems uit moeten kruisen. Dat hierbij geen doden zijn gevallen is voor het comité een groot geluk. De halve vloot had dan ook het wijze besluit genomen op Borkum te schuilen. Wij waren natuurlijk vastbesloten om te laten zien dat 'De Franschman' wel degelijk een zeewaardig jacht is en zijn doorgegaan. Om 5 uur 's morgens waren wij rond de ton bij Ameland en hebben toen onze positie doorgegeven aan het comité en ze verder nog een prettige wedstrijd gewenst, waarna we naar Helgoland gevaren zijn. Half 11 lagen we gemeerd; hoogst gemeten snelheid 15.3 knopen, plat voor de wind onder dubbel rif en stormfok. In Helgoland zijn we echter 2 dagen bezig geweest om de roeren te repareren. Als die keurmeester daar nou wat van had gezegd.. Tegen die enorm hoge snelheden waren ze nog niet opgewassen. In het Kieler kanaal is mijn bemanning van boord gegaan en heb ik zelf, via de Limfjorden, een rondje Denemarken gemaakt. Verder nog wat wedstrijdjes in Nederland gevaren, o.m. 154 mijl tijdens de 24 uurs race.

1999 - Vakantie naar Schotland, Orkney en Shetland. Probleemloze, heerlijke vakantie. Naast deze vakantie nog wat wedstrijdjes gevaren.

2000 - Vakantie naar IJsland. Via Orkney en Faroer heb ik de Oostkust van IJsland bezocht. Geweldig! De terugweg heb ik via de Hebriden en de Ierse Zee gedaan, daarmee om Engeland heen zeilend. Ook dit jaar heb ik wat wedstrijdjes gevaren, maar door mijn ongunstige rating in het ORC Club systeem nooit veel gewonnen.

2001 - Vakantie naar Noorwegen, via Orkney en Shetland, in drieënhalve week met stralend weer. Ook had ik voor het eerst meegedaan aan de 200myls Solo, en meteen gewonnen.

2002 - Bedoeling was om dit jaar eens naar het Zuiden te gaan: Madeira. Alleen zat het weer in de eerste twee weken niet erg mee. Alleen al een halve week verwaaid gelegen in Dover. Voor de rest alles gekruist, tot vlak voor Lands End. Daar, in de prachtige HelfordRiver, weer een paar dagen op mooi weer liggen wachten. Eigenlijk was toen al duidelijk dat, hoe hard ik ook zou varen, ik nooit op tijd terug zou zijn. Ik besloot dus om het volgend jaar opnieuw te proberen en gewoon, in de normale vakantietijd van 4 weken weer terug te zijn. Meteen na die beslissing werd het stralend weer en dat bleef zo tot ik terug was. Via de Scillies heb ik de Franse kust verkend. Op de terugweg heeft nog een vervelend incident plaatsgehad: bij de aanloop van de rivier de Trieux via een zij-ingang ben ik met volle vaart op een niet op mijn (Stanford) kaart staande rots geklapt. Hierdoor is aanzienlijke schade ontstaan aan de boot en aan mijzelf. Wrang en zaathout gebroken, alle glaswerk stuk en, ter indicatie van de impact, zelfs de V-snaar lag van de motor! Mijn rechter pols was dubbel geklapt tijdens mijn val, mijn rechter wijsvinger uit de kom en opengesneden, kop gestoten en been bekneld. Nadat ik alsnog in het betreffende dorpje aangekomen ben, is mijn hand gespalkt en de boot, onder mijn leiding door een uiterst behulpzame meubelmaker, gerepareerd. Via Guernsey, waar ik een foto heb laten maken in het ziekenhuis, ben ik toen weer terug naar huis gezeild. 52 uur van Guernsey naar IJmuiden. Merendeels onder spi, als een echte singlehander, met een arm in een mitella. Dit jaar ook, voor de verandering, goed geëindigd in de 24 uurs: 7e. Geluk gehad met zwakke wind en goede tactiek waardoor we bijna de hele race met de genaker op halve wind hebben kunnen varen. Ook weer deelgenomen aan de 200myls Solo, maar door het lichte, onvoorspelbare weer niet zo goed geëindigd. 'De Franschman' moet wind hebben!

2003 - Revange genomen voor 2002: een prachtige vakantietocht gemaakt vanuit Zaandam, via Dover, Cherbourgh, Alderney, Noordwest Spanje (Ria's) en Porto naar Madeira. Van daar naar Sao Miguel, Azoren. Eenmaal daar aangekomen bleek de Noordoostpassaat volledig ontwikkeld en te beginnen in Noorwegen, zodat ik de hele terugweg heb opgekruist.
De 200myls Solo werd een drama. Op de laatste ochtend had ik me, na een kort nachtje, verslapen in Hoorn waardoor ik een paar minuten te laat binnen was. Pech. In de uitslag stond geen DNF maar FTL (finished too late), wel zo sympathiek.

2004 - Dit jaar weer een lange tocht gemaakt: rondje IJsland. Van deze tocht heb ik voor een paar vrienden steeds een verhaaltje geschreven en via de mail verstuurd. (Bartje naar IJsland) Het is nogal een verhaal geworden. De 200myls Solo werd weer een succes: gewonnen. 
   

2005 - Dit was het jaar waarin ik mijn ultieme ambitie op zeilgebied had willen volbrengen: de OSTAR zeilen. Het begon goed. Alle voorbereidingen gingen redelijk soepel en ruim op tijd lag ik aan de start. De wedstrijd begon rustig; na een kalme eerste nacht volgde een totaal windstille ochtend, waarbij zowat alle deelnemers nog in elkaars zicht lagen. Doodstil. Pas na enkele uren kwam heel voorzichtig de wind opzetten, uit het zuidwesten. In de dagen die volgden nam die wind, gecombineerd met slecht zicht, steeds verder toe tot een dikke 7. Op de avond van de zesde dag nam de wind nog verder toe en besloot ik een time-out te nemen: de fok gestreken en met alleen gereefd grootzeil voer ik heel hoog aan de wind, rustig over alle golven heen. Op die manier vaart het heel rustig, maar, omdat je zo hoog vaart, verlies je weinig terrein ten opzichte van vol doorgaan. Heel vroeg de volgende morgen, toen het licht begon te worden, kwam eindelijk het front door. De wind draaide 90 graden in een kwartier en nam sterk af. Terwijl ik bezig was meer zeil te zetten viel me opeens op dat het stuurboord hoofdwant op de onderste zaling half gebroken was! Met de topclimber ben ik de mast ingeklommen; dat viel niet mee, om 5 uur 's ochtends in 4 meter zeegang! Helaas moest ik na een noodreparatie en rijp beraad de conclusie trekken dat een deugdelijke reparatie niet mogelijk was zonder de gehele stuurboord kant van de verstaging los te nemen. Op zee was dit uitgesloten, en uiteindelijk heb ik het besluit genomen om terug naar Ierland te gaan. Einde oefening. En het meest zure was, dat het eigenlijk hartstikke goed ging. Ik lag op kop in mijn klasse, zowel op line honours als op handicap! Maar ja; om te winnen moet je eerst aankomen! Een volledig verslag van de OSTAR staat nog onder Archief.
 

2006 - Dit jaar heeft 'De Franschman' een rustjaar gehad. Niet zoveel gevaren, afgezien van een 200 myls en wat van dat soort tochtjes. Samen met Jan Kees Lampe heb ik met de Open 40 La Promesse de Round Britain and Ireland race gevaren. Geweldige race, met voor ons aan boord een steile leercurve voor wat betreft het trimmen van zeilen. Wat is die boot gevoelig en snel! Als alles mis gaat, loop je nog steeds 8 knopen! De hoogste snelheid haalden we op het stuk tussen St. Kilda en Shetland. Met 45 knopen wind schuin achter hadden we een uurgemiddelde van 17.3 en een top van 25.5! Jan Kees is mijn favoriet voor deze OSTAR! 
 

2007 - Dit jaar was wat zeilen betreft een debacle. Ten eerste ben ik verhuisd; tot dan toe woonde ik permanent aan boord. Als zomervakantie was het plan om naar Noorwegen te zeilen. Helaas ben ik op de eerste dag van mijn vakantie, 's morgens om 4 uur, terwijl ik onder ideale omstandigheden langs de Pollendam richting open zee voer, gestruikeld en voorover gevallen. Bij de landing heb ik mijn rechter middelvinger gebroken. Erg pijnlijk en einde zeilvakantie!
 

2008 - Het OSTAR-virus kwam terug. Ter voorbereiding op de OSTAR 2009 heb ik, voor spek en bonen omdat ik geen geldige rating had, deelgenomen aan de Blu-Cube 1000 mijl solo race. Een leuke race, van Falmouth (ZW Engeland), via Kinsale (Ierland) en Santander (Spanje) naar Camaret sur Mer (Bretagne). Een rondje door de golf van Biscaje. Een verslag van deze race is ook onder Archief terug te vinden. Ondanks dat ik het kleinste bootje was, en de boot al sinds 2005 niet meer uit het water was geweest, kon ik toch nog wel redelijk meekomen. Na de race zijn Jurrien (jawel, we zijn getrouwd) en ik samen via de kanaaleilanden terug naar huis gezeild. Een heerlijk slot van een lekkere vakantie.

In het fotoboek staan foto's van de vorige OSTAR en eerdere tochten.